Position Papers
CORROSIE
Corrosie is een sluipende vijand die tot in de kleinste hoekjes van een waterleidingnetwerk weet door te dringen. Corrosie vreet aan de leidingen, veelal traag, maar zeker. Helaas komt dit afbraakproces pas aan het licht als de schade een feit is: kleine gaatjes in de waterleiding. Een schadepost die er niet om liegt …
Corrosie doet zich voor wanneer water door een leiding stroomt; de in het water aanwezige zuurstof zorgt ervoor dat metaaldeeltjes van de leiding in oplossing gaan; met andere woorden, de leiding wordt ingevreten. Er zijn uiteraard een aantal factoren die corrosie kunnen versnellen. Vaak wordt gesteld dat ook de hardheid van het water, of beter gezegd het ontbreken van hardheid, als een verergerende factor geldt. Eenieder die vanuit de praktijk met de problematiek te maken heeft, weet echter al lang dat deze stelling niet opgaat voor water dat onthard is door middel van ionenuitwisseling. In deze Position Paper wil Aqua Belgica verduidelijken waarom deze stelling niet correct is.
WAAROM AQUA BELGICA DE FYSICHE WATERBEHANDELINGSTOESTELLEN NIET VOORSCHRIJFT
‘Fysische waterbehandelingstoestellen’ is een brede noemer waarmee producten bedoeld worden die de vorming van kalkaanslag kunnen verminderen, voorkomen of zelfs tenietdoen. In het algemeen gaat het hierbij om eenvoudige toestellen, die gemakkelijk en snel te installeren zijn, die vaak geen elektrische stroom verbruiken, en die in het bijzonder aangeprijsd worden omdat ze geen zout verbruiken. En net om die redenen vormen dergelijke toestellen voor heel wat mensen vaak een aanlokkelijk alternatief voor de klassieke waterontharder op basis van ionenuitwisseling … Ondanks het aanzienlijke wetenschappelijk onderzoek dat er tot op heden gevoerd is naar dergelijke fysische waterbehandelingstoestellen, zijn het exacte werkingsprincipe en vooral de exacte werkingsomstandigheden, nog steeds niet geheel duidelijk; het is zeker dat het eventuele effect sterk afhangt van de omstandigheden (waterkwaliteit, debiet, temperatuur, …); en deze fluctueren zeer sterk in het geval van huishoudelijke en vele commerciële installaties! Het gebrek aan een grondige wetenschappelijke onderbouw in deze materie is ook de reden waarom voor fysische waterbehandelingstoestellen tot op heden geen normering opgesteld is binnen het CEN (Centre Européen de Normalisation). In de dagdagelijkse praktijk blijkt echter dat de verkoop van fysische waterbehandelingstoestellen aanhoudt; aangezien we niet blind kunnen en willen zijn voor deze realiteit van de markt, blijft Aqua Belgica vragende partij tot verder wetenschappelijk onderzoek, en eventueel het opstellen van duidelijke testmethodes en normen voor fysische waterbehandelingstoestellen. Tot nader order en het bewijs dat de betreffende technieken ontegensprekelijk effectief en efficiënt zijn, blijft Aqua Belgica van mening dat deze toestellen niet gecommercialiseerd kunnen worden.
INTERPRETATIE VLAAMS REGIONAAL BESLUIT M.B.T. EUROPESE DRINKWATERRICHTLIJN 98/83/EG
Het Vlaams decreet en besluit m.b.t. de regionale omzetting in intern recht van de Europese Drinkwaterrichtlijn 98/83/EG zijn verschenen in het Belgisch Staatsblad van 23 juli 2002 en 28 januari 2003.
Er ontstond verwarring omtrent de correcte interpretatie van het Vlaams besluit m.b.t. de opmerking op de aanvullende indicatorparameter “totale hardheid” uit Bijlage I, Deel C, waarin gesteld wordt: “het water, bestemd voor menselijke consumptie, dat een ontharding of ontzilting heeft ondergaan, moet een minimale hardheid van 15 Franse graden hebben.”
Na intensief en constructief overleg tussen AMINAL (“de Vlaamse overheid”), SVW (de Koepel van de Vlaamse Drink- en Afvalwaterbedrijven) en Aqua Belgica (de Belgische Federatie voor Waterbehandeling) en in aanwezigheid van Belgaqua (de Belgische Federatie voor de Watersector), werd tot het volgende gezamenlijke standpunt gekomen.
CO2 WATERBEHANDELING
Het CO2-injectieprocedé is relevant voor de chemie van het water en zal ervoor zorgen dat kalkafzetting in de leidingen voorkomen wordt, zolang het water niet in contact komt met zuurstof (en dus onder druk in de leidingen). Aan de uitgang van de kraan zal het water vrij snel zijn originele toestand terugvinden, en wetende dat de hardheid van het water ongewijzigd blijft gedurende de behandeling, zo ook de ongewenste effecten van hard water.
NATRIUMVERHOGING IN ONTHARD WATER
Over de ideale samenstelling van water voor menselijke consumptie lopen de meningen al vele jaren uiteen; en wellicht zal hierover nooit een consensus bereikt worden. Vandaar ook dat er mineraalwaters bestaan en verkocht worden met sterk uiteenlopende samenstellingen. Een andere belangrijke bron van drinkwater is leidingwater. Dit water dient aan strenge wettelijke kwaliteitseisen te voldoen, dewelke op regelmatige basis gecontroleerd en gerapporteerd worden; leidingwater is daarom een duurzame en economisch verantwoorde oplossing om aan onze dagdagelijkse behoefte aan drinkwater te voldoen.
Wel zijn er nog steeds een aantal misverstanden omtrent de invloed van waterbehandeling, en meer bepaald waterontharding op basis van ionenuitwisseling, op de geschiktheid van leidingwater voor menselijke consumptie. Vaak wordt het natriumgehalte in onthard water als een boosdoener gezien. Helemaal onterecht!
